สายเคเบิลใต้น้ำทำงานอย่างไร?

ทำอย่างไร สายเคเบิลใต้น้ำงาน?

สายเคเบิลออปติคัลใต้น้ำเป็นเส้นใยแก้วนำแสงจริงๆ, ซึ่งใช้ลักษณะการแพร่กระจายของแสงในใยแก้วนำแสงในการส่งข้อมูล. อย่างไรก็ตาม, สายใยแก้วนำแสงใต้น้ำไม่ใช่ใยแก้วนำแสงธรรมดา, แท้จริงแล้วมันคือระบบส่งกำลังที่ซับซ้อน.

ระบบเคเบิลออปติกใต้น้ำประกอบด้วยสองส่วน: อุปกรณ์ใต้น้ำและอุปกรณ์ชายฝั่ง.

อุปกรณ์ใต้น้ำ

ส่วนใหญ่ประกอบด้วยสายเคเบิลออปติคัล, เครื่องขยายสัญญาณออปติคอล/ทบทวน และหน่วยสาขาใต้น้ำ.

ตัวทำซ้ำใช้สำหรับอะไร?

ในขณะที่เราทุกคนรู้ว่า, แม้จะมีความเร็วสูงและแบนด์วิดธ์เพียงพอของใยแก้วนำแสง, ระยะการส่งสัญญาณมีจำกัด. เนื่องจากการลดทอนของแสง, ไม่สามารถถ่ายทอดได้ไม่มีกำหนด.
ดังนั้น, เพื่อให้บรรลุการส่งสัญญาณทางไกล, จำเป็นต้องเพิ่มตัวทำซ้ำ (เครื่องขยายสัญญาณ) อยู่กึ่งกลาง.

อย่างชัดเจน, เส้นผ่านศูนย์กลางของทวนสัญญาณนั้นใหญ่กว่า .มาก สายเคเบิลใต้น้ำ.

มันคือขนาดของผู้ชายคนนี้ที่ จำกัด จำนวนแกนในสายเคเบิลใต้น้ำ. เพราะยิ่งแกนไฟเบอร์ของสายออปติกมากขึ้น, ตัวทวนจะขยายตามสัดส่วน, และในขณะเดียวกัน, ข้อกำหนดสำหรับแหล่งจ่ายไฟจะเพิ่มขึ้นด้วย.

ยังไงซะ, สายเคเบิลใต้น้ำประกอบด้วยเส้นใยหลายคู่. ตัวอย่างเช่น, Google วางสายเคเบิลออปติคัลใต้น้ำที่เร็วที่สุดในประวัติศาสตร์ในเดือนมิถุนายน 2016 (เชื่อมต่อ Oregon, สหรัฐอเมริกาทางตะวันออก, จังหวัดชิบะและมิเอะในญี่ปุ่นทางทิศตะวันตก, มีความยาวรวมของ 9,000 กิโลเมตร), และแกนไฟเบอร์ประกอบด้วย 6 คู่. ความจุของมันคือ 60Tb/s (100Gb/s x 100 ความยาวคลื่น x 6 คู่ของแกน).

อุปกรณ์ฝั่ง

ส่วนใหญ่รวมถึงอุปกรณ์ปลายทางสายเคเบิลออปติก, อุปกรณ์จ่ายไฟระยะไกล, อุปกรณ์ตรวจสอบสาย, อุปกรณ์การจัดการเครือข่ายและอุปกรณ์กราวด์ทางทะเล.

อุปกรณ์ปลายทางสายเคเบิลออปติกมีหน้าที่ในการประมวลผลสัญญาณ, การส่งและรับที่ปลายทั้งสองข้าง.

อุปกรณ์ตรวจจับคือการตรวจสอบสัญญาณเตือนและตำแหน่งความผิดพลาดเป็นต้น.

มาดูส่วนอุปกรณ์ฝั่งกัน. อย่างแรกคือแหล่งจ่ายไฟระยะไกล.
อุปกรณ์จ่ายไฟระยะไกลใช้สำหรับอะไร?

เพิ่งกล่าวถึง, เพื่อให้บรรลุการส่งสัญญาณทางไกล, จำเป็นต้องเพิ่มตัวทำซ้ำ (เครื่องขยายสัญญาณ) อยู่กึ่งกลาง. รีพีทเตอร์ต้องการไฟฟ้า. ดังนั้น, จำเป็นต้องใช้ "อุปกรณ์จ่ายไฟระยะไกล".

ระบบเคเบิลออปติกใต้น้ำติดตั้งอุปกรณ์จ่ายไฟระยะไกลบนบกที่ปลายทั้งสองข้าง. มันป้อนทวนสัญญาณใต้น้ำผ่านตัวนำจ่ายระยะไกลบนสายเคเบิลออปติคัลใต้น้ำ, จึงแก้ปัญหาการจ่ายไฟ.

แหล่งจ่ายไฟนี้ใช้ไฟฟ้าแรงสูง, แหล่งจ่ายไฟ DC กระแสไฟต่ำ, อุปทานในปัจจุบันประมาณ 1 แอมป์, และแรงดันไฟอาจสูงถึงหลายพันโวลท์.

ดังนั้น, ถ้าคุณเห็นเคเบิลใต้น้ำ, อยู่ห่างๆดีกว่า.

ห้องจ่ายไฟที่มีแรงดันไฟฟ้าหลายพันโวลต์มีลักษณะอย่างไร?

ตู้สีน้ำเงินนี้จริง ๆ แล้วประกอบด้วยตัวแปลง DC. คอนเวอร์เตอร์แต่ละตัวมีไฟ DC หลายพันโวลท์และสำรองโดย N+1.

แน่นอน, เช่นเดียวกับห้องพลังงานทั้งหมด, ต้องมีแบตเตอรี่สำรองเพื่อเปลี่ยนเป็นพลังงานแบตเตอรี่ในกรณีที่ไฟฟ้าดับ.

นอกจากนี้ยังมีเครื่องกำเนิดไฟฟ้าดีเซลขนาดใหญ่อีกด้วย.

จากนั้นไปที่ห้องอุปกรณ์ปลายทางสาย.

หลังจากที่สายเคเบิลออปติคัลใต้น้ำขึ้นฝั่ง, มันโผล่ออกมาจากพื้นดินและเชื่อมต่อกับอุปกรณ์ปลายทางบนบก (ดังแสดงในรูปด้านล่าง).

สายไฟเบอร์ออปติกสีเหลืองเหล่านี้เชื่อมต่อกับโครงกระจายต่างๆ. กรอบการกระจายเหล่านี้ตระหนักถึงการเชื่อมต่อ, จำหน่ายและจัดส่งสายเคเบิลออปติคัลใต้น้ำ, และเชื่อมต่อกับอุปกรณ์ปลายทางส่งสัญญาณของผู้ปฏิบัติงานผ่านโครงกระจายสินค้า.

ผ่านอุปกรณ์ส่งกำลัง, มันเชื่อมต่อกับศูนย์ข้อมูลที่สำคัญ.

กล่าวอีกนัยหนึ่ง, นี่คือการเข้า/ออกของอินเทอร์เน็ต.