- A+
Introduceer in detail wat een onderzeese kabel is
Achtergrond
Het internet is een onmisbaar onderdeel van ons leven geworden, en de onderzeese kabel is de "centrale zenuw" van internet. Het draagt meer dan 90% van 's werelds internationale spraak- en datatransmissie. Zonder het, het internet is slechts een lokaal netwerk.
Momenteel, er zijn meer dan 400 onderzeese optische kabels ter wereld, met een totale lengte van ongeveer 1.2 miljoen kilometer, dat is drie keer de afstand van de aarde tot de maan. Alleen 5% van de internationale datatransmissie op internet is afhankelijk van landkabels, en de rest 95% allemaal vertrouwen op onderzeese optische kabels. De onderzeese optische kabel is als de aorta in het menselijk lichaam, continu de informatie verzenden die van over de hele wereld wordt verzonden, de wereld stevig verbinden.
Definitie van onderzeese kabel
Onderzeeër (Onderzees) optische vezelkabel, ook bekend als onderzeese communicatiekabel;, is een draad omwikkeld met isolatiemateriaal en op de zeebodem gelegd om telecommunicatietransmissie tussen landen tot stand te brengen. Het onderzeese optische kabelsysteem wordt voornamelijk gebruikt om de optische kabel en internet aan te sluiten. Het is verdeeld in twee delen:: de waluitrusting en de onderwateruitrusting. De onderzeese optische kabel is het belangrijkste en meest kwetsbare onderdeel van de onderwateruitrusting.
Onderzeese kabelstructuur
De onderzeese optische kabel is hetzelfde als de terrestrische optische kabel, met een haar ter grootte van een kern in het midden, maar de onderzeese optische kabel heeft een sterkere pantserbescherming nodig. Van buiten naar binnen, het is verdeeld in: polyethyleen laag, polyesterhars, stalen strenglaag, aluminium waterdichte laag, koolzuurharslaag, koperen buis, paraffine, alkaan laag, en tot slot naar de optische vezel.
Structurele analyse van een typische onderzeese kabel:
- Polyethyleen omhulsel Opmerking:: Polyethyleen (polyethyleen, afkorting: AAN) is een van de meest gebruikte kunststoffen in het dagelijks leven, en wordt veel gebruikt bij de vervaardiging van plastic zakken, films, vaten en andere producten:. Het heeft een goede corrosieweerstand;, dus het wordt gebruikt voor het maken van de buitenhuid van de onderzeese kabel.
- Polyesterhars of bitumenlaag; Opmerking: Polyesterhars is goed waterdicht, verwering en anti-aging effecten, en de prijs is laag.
- Staalstrenglaag; Opmerking: Staalstreng is een draad gemaakt door meerdere staaldraden te draaien, die voornamelijk wordt gebruikt om de treksterkte van de kabel te verbeteren;.
- Aluminium waterdichte laag
- Polycarbonaat laag
- Koperen of aluminium buizen
- Paraffine, alkaan laag
- Vezelbundels
De bescherming van zoveel lagen is het voorkomen van corrosie van zeewater. De polymeerlaag van de buitenste laag is om de reactie tussen zeewater en de versterkte staalkabel om waterstof te genereren, te voorkomen. Zelfs als de buitenste laag echt gecorrodeerd is, de koperen pijp, paraffine, en carbonaathars van de binnenlaag zijn ook Zal voorkomen dat waterstof de vezel beschadigt;. Maar hoe goed dit mechanisme ook is ontworpen, met de accumulatie van tijd en de vernietiging van externe kracht, de optische vezel van de onderzeese kabel zal nog steeds worden beschadigd.
Onderzeeër | Levensduur onderwaterkabel
In het algemeen, de levensduur van de optische kabel is: 25 jaar.
Onderzeese kabels zijn ontworpen voor een houdbaarheid van minimaal 25 jaar, en elk risico kleiner dan dat is onaanvaardbaar. Gedurende deze periode, veranderende getijden, erosie, stormen, en zeewater kan het allemaal verwoesten. Brokstukken, zeeleven klampt zich vast aan de kabel, en af en toe een haai die uit nieuwsgierigheid aan de kabel knaagt, zijn allemaal potentiële vernietigers van onderzeese kabels.
Deze niet-kwaadaardige en natuurlijk voorkomende incidenten, zoals aardbevingen, kieuwnetten en haaienbeten, zijn gewoon "extreem zeldzaam" oorzaken van kabelstoringen, volgens telegrafie, die alle onderzeese netwerkstoringen en schade bewaakt. De grote dreiging wordt gevormd door de mens: grote schepen, zoals vissersboten en cruiseschepen, hun ankers laten zinken in de diepten van de oceaan, die onderzeese kabels raakt, die verantwoordelijk zijn voor ongeveer tweederde van de onderzeese kabelstoringen.
Onderzeese kabelverpakking en transport
Volgens de lengte van de plaat:, er zijn over het algemeen twee manieren:: plaat laden en wikkelen
Drum pakket
Wikkelpakket
Onderzeese kabel leggen en installeren
Hoe worden onderzeese kabels gelegd??
Is het genoeg om het gewoon in de zee te gooien?? Duidelijk niet.
Het legproject van onderzeese optische kabel wordt door landen over de hele wereld erkend als een van de meest complexe en moeilijke grootschalige projecten.
Het hele legproces kan in twee delen worden verdeeld:, namelijk liggend in ondiep zeegebied en liggend in diepzeegebied.
Laten we naar de volgende afbeelding kijken:, dat is het legproces van onderzeese optische kabels (inbegrepen ondiepe zee en diepe zee).
Optische kabel leggen in ondiepe zee
Onder hen, in het ondiepe zeegebied, het glasvezelkabellegschip blijft enkele kilometers uit de kust, en trekt de glasvezelkabel die op de drijvende zak is geplaatst naar de kust door de tractie van de onshore-tractor, en verwijdert vervolgens de drijvende zak, zodat de glasvezelkabel naar de zeebodem zakt.
Het schip moet een grote hoeveelheid glasvezelkabels vervoeren om te leggen. Het ultramoderne schip voor het leggen van glasvezelkabels kan dragen: 2,000 kilometer glasvezelkabel en leg deze met een snelheid van 200 kilometer per dag.
Diepzee optische kabel leggen
In het diepzeegebied, het leggende vaartuig gebruikt eerst een onderwaterdetector en een onderwatervoertuig met afstandsbediening om onderwatermonitoring en -aanpassing uit te voeren om oneffen en rotsachtige gebieden op de zeebodem te vermijden.
Na het invullen van de route-enquête, het is noodzakelijk om de optische kabel te leggen.
Momenteel, de graafmachine kwam in het spel. Het wordt in eerste instantie op de wal geplaatst en aan het vaste uiteinde van de glasvezelkabel bevestigd. Zijn functie is een beetje zoals een ploeg om een veld te ploegen. Voor optische kabels, het is een contragewicht dat de optische kabels in de zeebodem laat zakken.
De graafmachine wordt door het legschip naar voren gesleept. Naast het dienen als tegengewicht voor de glasvezelkabel om naar de oceaanbodem te zinken, het werkt in drie stappen:
- De eerste stap is om met spoelwater onder hoge druk een greppel te maken over 2 meter diep op de zeebodem;
- De tweede stap is om de optische kabel in de groef te plaatsen door het optische kabelgat;
- De derde stap is om de optische kabel te bedekken met behulp van het zand ernaast.
Simpel gezegd, het schip voor het leggen van glasvezelkabels is het leggen van de kabel;, en de graafmachine is de echte glasvezelkabel!. Echter, de transoceanische optische kabel is relatief dik en heeft een slechte flexibiliteit;, dus de voorwaartse snelheid van het schip moet strikt worden gecontroleerd;.
In aanvulling op, op de zeebodem met ruw terrein, de robot moet constant het beste pad detecteren om te voorkomen dat stenen de optische kabel beschadigen.
Daarom, in het algemeen, het proces van het begraven van optische kabels is exploratie en reiniging, onderzeese kabelleggen en begraven bescherming.
Tijdens dit proces, het kabellegschip moet speciale aandacht besteden aan de vaarsnelheid en de lossnelheid van de optische kabel om de wateringangshoek van de optische kabel en de legspanning te regelen, om schade aan de kwetsbare optische vezels in de optische kabel door een te kleine buigradius of overmatige spanning te voorkomen;.
Beschadigde onderzeese kabel
Kabels zijn vaak kwetsbaar voor onopzettelijke schade door trawls voor vissersboten, ankers of het leven in zee, en soms door vijandelijke troepen in oorlogstijd. De 1929 Aardbeving in Newfoundland veroorzaakte een enorme ineenstorting van de zeebodem, die meerdere onderzeese kabels tegelijk heeft beschadigd. Schade aan onderzeese kabels kan leiden tot onderbreking van regionaal internet en langeafstandstelefoondiensten, onberekenbare verliezen veroorzaken. Bijvoorbeeld, de 2006 De aardbeving in Hengchun was een voorbeeld. Deze onderzeeër aardverschuiving is gelegen nabij de Luzon Strait. Het onderzeese kabellandingsstation in Fangshan is niet ver weg, en de onderzeese kabels die passeren worden ook beïnvloed.
Onderzeese onderwaterkabel repareren
Het repareren van deze glasvezelkabels is geen gemakkelijke taak, omdat zelfs de kleinste schade ervoor kan zorgen dat de kabel uitvalt. Het kost veel mankracht en materiële middelen om een klein gaatje te vinden in de tienduizenden kilometers optische kabel.
Om de diepzeekabel te repareren, de beschadigde positie moet eerst worden gelokaliseerd, en het beschadigde onderdeel zal naar de oppervlakte worden gebracht voor reparatie. De kabel van de diepwaterband moet van het beschadigde deel worden afgesneden, en vervolgens naar de oppervlakte gebracht om verbinding te maken met het andere uiteinde, en het gerepareerde onderdeel zal langer zijn dan het originele.
Schematisch diagram van het principe van onderzeese kabelreparatie:
Specifieke stappen repareren
Het reparatieproces van onderzeese optische kabel kan grofweg worden onderverdeeld in de volgende vijf stappen::
De eerste stap is het gebruik van een optische tijddomeinreflectometer (OTDR) om de geschatte foutlocatie te vinden, en gebruik vervolgens een onderwaterrobot om de exacte locatie van de beschadigde onderzeese kabel te scannen en te detecteren.
De OTDR gebruikt het principe van tijddomeinreflectie om eerst een hele reeks signalen te verzenden en te ontvangen. De gebroken positie weerspiegelt het signaal. Het herstelde gereflecteerde signaal wordt vergeleken met de signaalvorm en tijd berekend door het wiskundige algoritme, om de specifieke positie van de vezelbreuk te lokaliseren;. .
In de tweede stap, de robot graaft de op de zeebodem begraven glasvezelkabel uit, snijdt het dan af, bindt de afgeknipte uiteinden aan de touwen die op het schip zijn neergezet, en trekt het uit de zee.
De derde stap is om het reparatielassen op het schip te voltooien. Dit splitsingsproces is behoorlijk ingewikkeld, omdat de vezels van de dikte van een haar in de optische kabel één voor één moeten worden gesplitst.
In de vierde stap, nadat de verbinding van de nieuwe onderzeese optische kabel is voltooid, herhaalde tests zijn vereist om normale communicatie en gegevensoverdracht te garanderen.
De vijfde stap is om de gerepareerde onderzeese optische kabel opnieuw in zee te gooien, en gebruik de robot om hem te begraven en te bedekken met zand.
In dit geval, de beschadigde onderzeese optische kabel is volledig gerepareerd.
